اَلذَّفْرَاءُ [ež-žefrâ΄] (حَمْرَاءُ [ḩamrâ΄] vezninde) أَذْفَرُ [ežfer]den mü΄ennestir. Bi’l-münâsebe şol ʹaskere ıtlâk olunur ki silâhları pâslanmış olmakla bed râyiha bağlamış ola; yukâlu: كَتِيبَةٌ ذَفْرَاءُ أَيْ سَهِكَةٌ مِنَ الْحَدِيدِ Ve
ذَفْرَاءُ [žefrâ΄] Bir nev΄ otluk adıdır ki kışa kadar kalır, deve ʹalefindendir.
اَلذَّفْرَاءُ [ež-žefrâ΄] (žâl’ın fethi ve elifin meddiyle) Şol yaramaz râyihalı ottur ki onu davar yemez, bed-râyiha olduğu için. Ve
ذَفْرَاءُ [žefrâ΄] Yaʹḵûb rivâyetinde şol ʹaskere derler ki demirleri kîrlenmiş paslanmış olup yaramaz râyiha bağlamış ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı