ež-žuʹâf ~ اَلذُّعَافُ

Kamus-ı Muhit - الذعاف maddesi

اَلذُّعَافُ [ež-žuʹâf] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) Ağuya denir, سَمٌّ [semm] maʹnâsına, ʹalâ-kavlin der-sâʹat helâk eden ağuya denir; cemʹi ذُعُفٌ [zuʹuf]tır, كُتُبٌ [kutub] vezninde. Ve çabuk ölüme denir; yukâlu: مَوْتٌ ذُعَافٌ أَيْ ذُؤَافٌ

Vankulu Lugatı - الذعاف maddesi

اَلذُّعَافُ [ež-žuʹâf] (žâl’ın zammıyla ve ʹayn-ı mühmele ile) Zehr, semm maʹnâsına. Ve

ذُعَافٌ [žuʹâf] Ziyâde serîʹ olan mevte dahi derler,ذُؤَافٌ [žu΄âf] dahi lügattır; yukâlu: مَوْتٌ ذُعَافٌ أَيْ سَرِيعٌ يُعَجِّلُ الْقَتْلَ

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı