اَلرُّحَضَاءُ [er-ruḩaḋâ΄] (حُشَشَاءُ [ḩuşeşâ΄] vezninde) Hummâ ʹakibinde zuhûr eden tere denir, ʹalâ-kavlin şol çok tere denir ki çokluğundan gövdenin derisini gasl eder ola; yukâlu: أَخَذَتْهُ الرُّحَضَاءُ وَهِيَ الْعَرَقُ إِثْرَ الْحُمَّى أَوْ عَرَقٌ يَغْسِلُ الْجِلْدَ كَثْرَةً ve yukâlu: رُحِضَ الْمَحْمُومُ عَلَى بِنَاءِ الْمَجْهُولِ فَهُوَ مَرْحُوضٌ
اَلرُّحَضَاءُ [er-ruḩaḋâ΄] (râ’nın zammı ve ḩâ’nın fethi ve elifin meddiyle) Şol terdir ki hummânın ʹakibinde zuhûra gelir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı