اَلرُّمَّانَةُ [er-rummânet] (râ’nın zammı ve mîm’in teşdîdiyle) Kezâlik vâhidi, bir dâne enâr maʹnâsına. Ve Sîbeveyhi eyitti: Ḣalîl’e su΄âl edip رُمَّانٌ [rummân]la bir kimse tesmiye olunsa hâl ne minvâl üzere olur dedim,eyitti: Maʹrîfe oldukta lâ-yansarıf olur, zîrâ bir nesnenin aslı maʹlûm olmaya eksere haml olunur ve ekser elif ve nûn ziyâde olmaktır dedi. Ve Aḣfeş eyitti: رُمَّانٌ [rummân]ın nûn’u asliyyedir, قُرَّاصٌ [ḵurrâṡ] ve حُمَّاضٌ [ḩummâḋ] gibi Ve فُعَّالٌ [fuʹʹâl] vezni ekserdir, فُعْلَانٌ [fuʹlân] vezninden. Ve قُرَّاصٌ [ḵurrâṡ] ḵâf’la ve ṡâd-ı mühmele ile bâbûnec dedikleri ak çiçektir ki ortası sarı olur ve ona lisân-ı Türkîde papatya derler. Ve حُمَّاضٌ [ḩummâḋ] ḩâ΄-i mühmele ve ḋâd-ı muʹceme ile kuzu kulağı dedikleri ottur ki taʹmı mayhoş ve çiçeği kırmızıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı