اَلشَّجِيرَةُ [eş-şecîret] (şîn’in fethi ve cîm’in kesri ve meddiyle) ve
اَلشَّجْرَاءُ [eş-şecrâ΄] (şîn’in fethi ve cîm’in sükûnu ve elifin meddiyle) Ağacı çok yer; yukâlu: أَرْضٌ شَجِيرَةٌ وَشَجْرَاءُ أَيْ كَثِيرَةُ الْأَشْجَارِ وَيُقَالُ وَادٍ شَجِيرٌ وَلَا يُقَالُ وَادٍ أَشْجَرُ Ve شَجْرَاءُ [şecrâ΄]nın vâhidi شَجَرَةٌ [şeceret]tir. Ve cemʹ kısmında buna nazîr gelmemiştir, illâ birkaç kelimedir ki onlar قَصَبَةٌ [ḵaṡabet] ve قَصْبَاءُ [ḵaṡbâ΄] ve طَرَفَةٌ [ṯarafet] ve طَرْفَاءُ [ṯarfâ΄] ve حَلَفَةٌ [ḩalefet] ve حَلْفَاءُ [ḩalfâ΄]dır. Ve bunların herbiri bir ağacın ismidir. Ve Aṡmaʹî حَلْفَاءُ [ḩalfâ΄]nın müfredinde حَلِفَةٌ [ḩalifet] der idi, lâm’ın kesriyle sâ΄ir ahavâtına muhâlif. Ve Sîbeveyhi eyitti: شَجْرَاءُ [şecrâ΄] vâhid ve cemʹ gelir, قَصْبَاءُ [ḵaṡbâ΄] ve طَرْفَاءُ [ṯarfâ΄] ve حَلْفَاءُ [ḩalfâ΄] geldiği gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı