اَلشَّتُ [eş-şett] (şîn’in fethi ve tâ’nın teşdîdiyle) ve
اَلشَّتَاتُ [eş-şetât] ve
اَلشَّتِيتُ [eş-şetît] (şîn’lerin fethiyle) Dağıtmak ve târümâr eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: شَتَّ الشَّيْءَ شَتًّا وَشَتَاتًا وَشَتِيتًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا فَرَّقَهُ Ve dağılmak maʹnâsına lâzım olur; yukâlu: شَتَّ الشَّمْلُ إِذَا تَفَرَّقَ
اَلشَّتِيتُ [eş-şetît] (şîn’in fethi ve tâ’nın kesriyle) Dağınık nesne, müteferrik maʹnâsına. Ve ثَغْرٌ شَتِيتٌ [šamp;aġrun şetît] derler seyrek diş maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı