اَلشَّوَايَةُ [eş-şevâyet] (şîn’in harekât-ı selâsıyla helâk olmuş kavmin yâhûd mâlın bakiyyesine denir; cemʹi شَوَايَا [şevâyâ] gelir. Ve
شَوَايَةُ الْإِبِلِ [şevâyetu’l-ibil] ve
شَوَايَةُ الْغَنَمِ [şevâyetu’l-ġanem] Devenin ve koyunun kötü ve kemter olanına denir. Ve
شَوَايَةُ الْخُبْزِ [şevâyetu’l-ḣubz] Ekmeğin kursuna denir.
اَلشُّوَايَةُ [eş-şuvâyet] (ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] vezninde) Kebâblık ve biryânlık kesilmiş ete denir.
اَلشُّوَايَةُ [eş-şuvâyet] (şîn’in zammı ve vâv’ın tahfîfiyle) Büyük nesnenin bir kıtʹasına derler, koyun sürüsünden kalan kıtʹa gibi meselâ; yukâlu: مَا بَقِيَ مِنَ الشَّاءِ إِلَّا شُوَايَتُهُ Ve
شُوَايَةُ الْخُبْزِ [şuvâyetu’l-ḣubz] Kezâlik ekmek yığınından bir ekmeğe derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı