اَلصَّلَوَاتُ [eṡ-ṡalavât] صَلَاةٌ [ṡalât] lafzından cemʹdir ki namâza denir. Ve Yehûd kenîselerine denir ki havra taʹbîr olunur. Bunun da müfredi صَلَاةٌ [ṡalât]tır, mevziʹ-i ʹibâdet ʹibâdetle müsemmâ olmuştur. Bunun aslı صَلُوتَا [ṡalûtâ] idi ki ʹİbrânîdir, ṡâd’ın fethi ve lâm’ın zammıyla. Şârih der ki asl صَلُوثَا [ṡulûšamp;â] idi ki šamp;â-yı müsellese iledir, mevziʹ-i namâz demektir. Bu cihetle صَلَاةٌ [ṡalât] ondan muʹarreb yâhûd müterâdif olur.
اَلصَّلَوَاتُ [eṡ-ṡalâvât] (fethateynle) Kenâ΄is-i yehûd. Bârî taʹâlânın ﴿وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ﴾ (الحج، 40) dediği kavlinde صَلَوَاتٌ [ṡalavât]tan murâd mevâziʹ-i ʹibâdâttır, İbn ʹAbbâs rivâyeti üzere.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı