اَلْعُجَاوَةُ [el-ʹucâvet] ve
اَلْعُجَايَةُ [el-ʹucâyet] (ثُمَامَةٌ [šamp;umâmet] veznlerinde) ve
اَلْعَجْوَةُ [el-ʹacvet] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) Ḩicâz’da temr-i مَخْشِيٌّ [maḣşiyy]e denir ki ḣaşef dedikleri fenâ ve kemter olan hurmâdan ʹibârettir. Ve Medîne’de bir cins hurmâ ismidir. Şârihin beyânına göre pek aʹlâ olur. Baṡra’da olan شِهْرِيزٌ [şihrîz] gibi, lisânımızda ona balçık taʹbîr olunur.
اَلْعُجَاوَةُ [el-ʹucâvet] (ʹayn’ın zammı ve cîm’in tahfîfiyle) Bi-maʹnâhâ; lügatun fîhâ ʹalâ-rivâyeti’l-Aṡmaʹî ki mezbûr eydür: عُجَايَةٌ [ʹucâyet] ve عُجَاوَةٌ [ʹucâvet] bir pâre ettir ki devenin dizinden ayağına inen sinire muttasıl olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı