اَلْعَقْوَةُ [el-ʹaḵvet] (ʹayn’ın fethiyle) Bir şecer adıdır. Ve
عَقْوَةٌ [ʹaḵvet] Hânenin ve mahallenin yöresine ve çevresine denir; cemʹi عِقَاءٌ [ʹiḵâ΄] gelir ʹayn’ın kesriyle; tekûlu: رَأَيْتُهُ يَدُورُ فِي عَقْوَةِ الدَّارِ أَوِ الْمَحَلَّةِ أَيْ مَا حَوْلَهَا
اَلْعَقْوَةُ [el-ʹaḵvet] (ʹayn’ın fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Bi-maʹnâhu; yukâlu: مَا يَطُورُ بِعَقْوَتِهِ أَحَدٌ أَيْ مَا يَقْرُبُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı