اَلْقَصِيصَةُ [el-ḵaṡîṡat] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) Şol deveye denir ki binek develerinin izlerine düşüp gider ola. Ve nakl ve hikâye olunacak kıssa ve dâsitâna denir; yukâlu: فُلاَنٌ يَقُصُّ قَصِيصَةً أَيْ قِصَّةً Ve küçük tenbelît devesine denir. Ve bir yerde birikmiş tâ΄ifeye denir; tekûlu: رَأَيْتُ قَصِيصَةً مِنَ النَّاسِ وَهِيَ طَائِفَةٌ مُجْتَمِعَةٌ فِي مَكَانٍ
اَلْقَصِيصَةُ [el-ḵaṡîṡat] (ḵâf’ın fethi ve sâd’ın kesri ve meddiyle) Bir ottur ki mantar yanında biter.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı