اَلْكَفِيلُ [el-kefîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi mesîl ve ʹadîl maʹnâsınadır; yukâlu: هُوَ كَفِيلُهُ أَيْ مَثِيلُهُ Ve zâmin maʹnâsınadır ki âherin deynini der-ʹuhde eden kimseden ʹibârettir, Fârisîde pâ-bendân denir; cemʹi كُفَلَاءُ [kufelâ΄] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ΄] vezninde ve كَفِيلٌ [kefîl] cemʹ olur, müfredi gibi, niteki صَدِيقٌ [ṡadîḵ] dahi böyledir.
اَلْكَفِيلُ [el-kefîl] (kâf’ın fethi ve fâ’nın kesri ve meddiyle) Bir nesneyi ʹuhdesine alan kimse, ḋâmin maʹnâsına; yukâlu: كَفَلْتُ بِهِ كَفَالَةً وَكَفَلْتُ عَنْهُ بِالْمَالِ لِغَرِيمِهِ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı