اَلْكَمَالُ [el-kemâl] (جَمَالٌ [cemâl] vezninde) İsmdir, bir şey΄in cemîʹ-i eczâsının yerli yerinde kifâyet ve tamâmına denir; yukâlu: بِهِ كَمَالٌ أَيْ تَمَامٌ Ve
كَمَالٌ [kemâl] ve
كُمُولٌ [kumûl] Masdar olurlar, bir şey΄in cemîʹ-i eczâsı yerli yerinde tâmm ve kâfî olmak maʹnâsınadır; yukâlu: كَمَلَ الشَّيْءُ وَكَمُلَ وَكَمِلَ كُمُولًا وَكَمَالًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالْخَامِسِ وَالرَّابِعِ إِذَا تَمَّ
اَلْكَمَالُ [el-kemâl] (kâf’ın fethi ve mîm’in tahfîfiyle) Tamâm maʹnâsınadır. Ve bunun fiʹlinde üç lügat vardır. كَمُلَ [kemule] كَمَلَ [kemele] كَمِلَ [kemile] derler mîm’in zammı ve fethi ve kesri ile. Ve kesr lügât-ı mezbûrenin ednâsı ve ahassıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı