اَلْكِمْعُ [el-kimʹ] (kâf’ın kesriyle) ve
اَلْكَمِيعُ [el-kemîʹ] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Arkadaşa ve hem-firâşa denir; yukâlu: هُوَ كِمْعُهُ وَكَمِيعُهُ أَيْ ضَجِيعُهُ Ve
كِمْعٌ [kimʹ] Kaftana ve kapamaya denir; yukâlu: جَاءَ وَعَلَيْهِ كِمْعٌ أَيْ قَبَاءٌ Ve kenarları yüksek ortası obruk oturaklı yere denir. ʹAlâ-kavlin çukur ve alçak yere denir. Ve كِمْعُ الْوَادِي [kimʹu’l-vâdî] derenin bir cânibine denir; yukâlu: نَزَلُوا فِي كِمْعِ الْوَادِي أَيْ فِي نَاحِيَتِهِ Ve mahal ve mevziʹ ve mesken maʹnâsınadır; ve minhu yukâlu: فُلاَنٌ فِي كِمْعِهِ أَيْ فِي بَيْتِهِ وَمَوْضِعِهِ
اَلْكَمِيعُ [el-kemîʹ] (kâf’ın fethi ve mîm’in kesri ve meddiyle) Bir kimse ile bile yatan kimse.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı