اَللَّعْنُ [el-laʹn] (lâm’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Tard ve ibʹâd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: لَعَنَهُ لَعْنًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا طَرَدَهُ وَأَبْعَدَهُ Şârih der ki Hudâ-yı müteʹâl tarafından olursa dünyâda hayr ve tevfîkten katʹ ve âhirette lutf ve rahmetten ibʹâd murâd olur ve halk tarafından olursa sebb ve nefrîn mevkiʹinde olur. İntehâ. Ve ʹArablar zamân-ı Câhiliyye’de mülûka duʹâ eyledikte أُبِيتَ اللَّعْنَ derler; أُبِيتَ kelimesi mechûl ve muhâtab-ı mâzîdir, yaʹnî “Cenâbından laʹn ve nefrîni mûcib hâlât sâdır olmaya” demektir.
اَللَّعْنُ [el-laʹn] (lâm’ın fethi ve ʹayn’ın sükûnuyla) Hayrdan ırak etmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı