اَلْمُحَادَثَةُ [el-muḩâdešamp;et] (مُفَاعَلَةٌ [mufâʹalet] vezninde) Birbiriyle söz yâ dâstân söyleşmek maʹnâsınadır ki lakırdı eylemek taʹbîr olunur; yukâlu: حَادَثُوا أَيْ تَحَادَثُوا Ve kılıca cilâ vermek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: حَادَثَ سَيْفَهُ إِذَا جَلاَهُ
اَلْمُحَادَثَةُ [el-muḩâdešamp;et] (mîm’in zammıyla) ve
اَلتَّحَادُثُ [et-teḩâdušamp;] (tâ’nın fethi ve dâl’ın zammıyla) ve
اَلتَّحَدُّثُ [et-teḩaddušamp;] (fethateynle ve dâl’ın zammıyla ve teşdîdiyle) ve
اَلتَّحْدِيثُ [et-taḩdîšamp;] (tâ’nın fethi ve dâl’ın kesriyle) Söyleşmek ve haber vermek maʹnâsına maʹrûflardır. Ve مُحَادَثَةُ السَّيْفِ [muḩâdešamp;etu’s-seyf] Kılıcın yüzin açmak, pâsın gidermekle.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı