اَلْمُسْبِتُ [el-musbit] (مُحْسِنٌ [muḩsin] vezninde) إِسْبَاتٌ [isbât]tan ism-i fâʹildir, aslâ hareket eylemeyen yaʹnî harekete bî-mecâl olan kişiye denir, şiddet-i cirâhat ve maraz makûlesi ʹârızadan nâşî; yukâlu: أَصْبَحَ مُسْبِتًا أَيْ لاَ يَتَحَرَّكُ Ve sebt gününe dâhil olan kişiye denir; ke-mâ yukâlu: أَسْبَتَ الرَّجُلُ إِذَا دَخَلَ فِي السَّبْتِ
اَلْمُسْبِتُ [el-musbit] (mîm’in zammı ve bâ’nın kesriyle) سَبْتٌ [sebt]e dâhil olup hareket etmeyen; yukâlu: أَسْبَتَ أَيْ دَخَلَ فِي السَّبْتِ وَلَمْ يَتَحَرَّكْ فِيهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı