el-miḵlâ ~ اَلْمِقْلَى

Kamus-ı Muhit - المقلى maddesi

اَلْقُلَةُ [el-ḵulet] (ثُبَةٌ [šamp;ubet] vezninde) ve

اَلْقِلَى [el-ḵilâ΄] (رِضَا [riḋâ] vezninde) ve

اَلْمِقْلَى [el-miḵlâ] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) Çocukların çelik çomak oynadıkları ağaçlara denir. قُلَةٌ [ḵulet] çelik ve مِقْلَى [miḵlâ] çomaktır. قُلَةٌ [ḵulet] lafzının cemʹi قُلَاتٌ [ḵulât] ve قُلُونَ [ḵulûn] gelir ḵâf’ların zammıyla ve قِلُونَ [ḵilûn] gelir ḵâf’ın kesriyle. Şârih der ki gerçi nüshalarda وَالْقِلَى ʹunvânındadır, lâkin savâb olan وَالْمِقْلَى وَالْمِقْلَاءُ olmaktır, مِنْبَرٌ [minber] ve مِحْرَابٌ [miḩrâb] veznlerinde.

Vankulu Lugatı - المقلى maddesi

اَلْمِقْلَى [el-miḵlâ] (mîm’in kesri ve elifin kasrıyla) Bi-maʹnâha.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı