اَلْمَقْنَاةُ [el-maḵnât] (مَرْمَاةٌ [mermât] vezninde) ve
اَلْمَقْنُوَةُ [el-maḵnuvet] (مَكْرُمَةٌ [mekrumet] vezninde) Dâ΄imâ güneşlik olan yere denir ki günü taʹbîr olunur, مَضْحَاةٌ [maḋḩât] maʹnâsına. Şârih der ki Ṡiḩâḩ’ta ve Lisânu’l-ʹArab’da ضِدُّ الْمَضْحَاةِ ile müfesser ve mehmûz ve gayr-i mehmûz olarak sebt olmakla zâhiren burada sakta-i nâsih vâkiʹdir, ona göre kuytu yere denmek olur. Ve mü΄ellif hemze bâbında dahi kuytu yer ile beyân eylemiştir. Ve zikri âtî قَنَاءٌ [ḵanâ΄] ve أَقْنَاءَةٌ [aḵnâ΄et] mâddeleri dahi bu mü΄eyyid olur.
اَلْمَقْنَاةُ [el-maḵnât] (mîm’in fethi ve ḵâf’ın sükûnuyla) Ziyâde gölge olan yer ki ona aslâ gün dokunmaya, مَضْحَاةٌ [maḋḩât]ın nakîzidir. Ve مَضْحَاةٌ [maḋḩât] mîm’in fethi ve ḋâd-ı muʹcemenin sükûnuyla şol yerdir ki onu gün dövmeden hâlî olmaya. Ve مَقْنَاةٌ [maḵnât]ı hemzesiz ve hemze ile istiʹmâl câ΄izdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı