Kamus-ı Muhit - الهصر maddesi

اَلْهَصْرُ [el-haṡr] (حَصْرٌ [ḩaṡr] vezninde) Bir nesneyi kendi tarafına çekip eğmek maʹnâsınadır; yukâlu: هَصَرَ الشَّيْءَ هَصْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا جَذَبَهُ وَأَمَالَهُ Ve kırmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَصَرَ الشَّيْءَ إِذَا كَسَرَهُ Ve bir nesneyi öte kakmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَصَرَهُ إِذَا دَفَعَهُ Ve bir nesneyi kendisine yaklaştırmak maʹnâsınadır; yukâlu: هَصَرَهُ إِذَا أَدْنَاهُ Ve ağaç dalı gibi ter ve nerm nesneyi eğip çatlatmaksızın kırmak, ʹalâ-kavlin mutlakan bir nesneyi eğmek maʹnâsınadır; yukâlu: هَصَرَ الْغُصْنَ وَبِالْغُصْنِ إِذَا عَطَفَهُ وَكَسَرَهُ مِنْ غَيْرِ بَيْنُونَةٍ أَوْ هُوَ عَطْفُ أَيِّ شَيْءٍ كَانَ

اَلْهَصُورُ [el-heṡûr] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) ve

اَلْهَيْصَرُ [el-heyṡar] (حَيْدَرٌ [ḩayder] vezninde) ve

اَلْهَيْصَارُ [el-heyṡâr] (بَيْطَارٌ [beyṯâr] vezninde) ve

اَلْهَصَّارُ [el-heṡṡâr] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve

اَلْمِهْصَرُ [el-mihṡar] (مِنْبَرٌ [minber] vezninde) ve

اَلْهُصَرَةُ [el-huṡaret] (هُمَزَةٌ [humezet] vezninde) ve

اَلْهَاصِرُ [el-hâṡir] ve

اَلْهَصْوَرَةُ [el-haṡveret] (قَسْوَرَةٌ [ḵasveret] vezninde) ve

اَلْهَصْوَرُ [el-haṡver] (جَعْفَرٌ [caʹfer] vezninde) ve

اَلْمِهْصَارُ [el-mihṡâr] ve

اَلْمِهْصِيرُ [el-mihṡîr] (مِكْثِيرٌ [mikšamp;îr] vezninde) ve

اَلْهَصِرُ [el-heṡir] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve

اَلْهُصَرُ [el-huṡar] (صُرَدٌ [ṡurad] vezninde) ve

اَلْمُهْتَصِرُ [el-muhteṡir] (مُقْتَصِرٌ [muḵtaṡir] vezninde) Cümlesi arslana denir; kesr maʹnâsındandır.

Vankulu Lugatı - الهصر maddesi

اَلْهَصْرُ [el-haṡr] (hâ’nın fethi ve ṡâd’ın sükûnuyla) Ufatmak, kesr maʹnâsına; yukâlu: هَصَرَهُ Ve

هَصْرٌ [haṡr] Bir nesneyi eğip kendine meyl ettirmeğe dahi derler; tekûlu: هَصَرْتُ الْغُصْنَ وَبِالْغُصْنِ إِذَا أَخَذْتَ بِرَأْسِهِ فَأَمَلْتَهُ إِلَيْكَ