اَلْهَفَاتُ [el-hefât] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) Ahmak ve bî-magz adama denir.
اَلْهَفَاةُ [el-hefât] (hâ’nın fethi ve elifin kasrıyla) Bir kerre nazar etmek. Ve baʹzı nüshada gâh olur medd olunur demiş. Ve sâhib-i Ḵâmûs, bu makâmda Cevherî galat etmiştir,هَفَاةٌ [hefât] nazar değildir مَطَرٌ [meṯar]dır demiş yağmur maʹnâsına, lâkin galat-ı Cevherî’den ise kalem-i nâsıhtan sehv ve tashîf olmak ihtimâli akrebdir. Bu karîne ile ki baʹzı nüshada وَالْهَفَاةُ النَّظْرَةُ وَأَيْضًا يُقَالُ أَفَاةٌ وَأَفَاءَةٌ بِهَذَا الْمَعْنَى demiştir yaʹnî هَفَاةٌ [hefât]ın hâ’sı hemzeye kalb olunup أَفَاةٌ olmuştur demiştir. Ve أَفَاةٌ [efât] hod şol buluta derler ki yağmuru ola, pes مَطَرٌ [meṯar]dan tashîf olmak ihtimâli agleb olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı