اَلثَّمْغُ [ešamp;-šamp;emġ] (šamp;â’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Ak nesneyi siyâh nesneye karıştırmak maʹnâsınadır; yukâlu: ثَمَغَ الرَّجُلُ ثَمْغًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا خَلَطَ الْبَيَاضَ بِالسَّوَادِ Ve saçı kınaya çimdirmek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَمَغَ رَأْسَهُ بِالْحِنَّاءِ إِذَا غَمَسَهُ وَأَكْثَرَ Ve saça gereği gibi dühn sürmek maʹnâsınadır; yukâlu: ثَمَغَ رَأْسَهُ بِالدُّهْنِ إِذَا بَلَّهُ Ve bir nesneyi kırmızı boya ile gereği gibi boyamak maʹnâsınadır; yukâlu: ثَمَغَ الثَّوْبَ إِذَا صَبَغَهُ مُشْبَعًا وَلاَ يَكُونُ إِلاَّ مِنْ حُمْرَةٍ Ve
ثَمْغٌ [Šemġ] Medîne’de bir mevziʹ adıdır ki Hazret-i ʹÖmer radıyallâhu ʹanhu baʹde’t-temellük vakf eyledi. Şârih der ki burada مَالٌ nüshaları galattır, lâkin Nihâye’de dahi مَالٌ [mâl] ile müfesserdir, kaldı ki mevziʹ-i memlûk dahi مَالٌ [mâl] cümlesindendir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı