اَلْخَدْلَةُ [el-ḣadlet] (عَدْلَةٌ [ʹadlet] vezninde) Vasf olan خَدْلٌ [ḣadl]-i mezkûrun mü΄ennesidir, kabak dolması gibi yumru ve dolgun baldıra denir; yukâlu: سَاقٌ خَدْلَةٌ أَيْ بَيِّنَةُ الْخَدْلِ مُمْتَلِئَةٌ ضَخْمَةٌ Ve şol hatuna vasf olur ki baldırı yumru ve dolgun ve değirmi ola; فَرِحَةٌ [feriḩat] vezninde dahi lügattır; cemʹi خِدَالٌ [ḣidâl] gelir. ʹAlâ-kavlin خَدْلَةٌ [ḣadlet] kemikleri ince olarak gövdesi etine dolu hatuna denir; yukâlu: إِمْرَأَةٌ خَدْلَةٌ أَيِ الْغَلِيظَةُ السَّاقِ الْمُسْتَدِيرَتُهَا أَوْ هِيَ مُمْتَلِئَةُ الْأَعْضَاءِ فِي دِقَّةٍ عِظَامٍ Ve
خَدْلَةٌ [ḣadlet] Bir ʹârıza sebebiyle zaʹîf ve pejmürde olmuş üzüm dânesine denir. Ve صَابٌ [ṡâb] dedikleri şecerin özdeğine denir; bunda ḣâ’nın zammıyla da lügattır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı