اَلْخَدْشُ [el-ḣadş] (ḣâ’nın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Tırmalamak maʹnâsınadır; yukâlu: خَدَشَهُ خَدْشًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا خَمَشَهُ Ve deriyi tırmık tırmık yırtmak maʹnâsınadır, gerek az ve gerek çok olsun. ʹAlâ-kavlin derinin yüzünün ağaçla yâ bir gayrı nesne ile sıyırıp soymak maʹnâsınadır; ve minhu’l-ḣâdişeti: yukâlu: خَدَشَ الْجِلْدَ إِذَا مَزَّقَهُ قَلَّ أَوْ كَثُرَ أَوْ قَشَرَهُ بِعُودٍ وَنَحْوِهِ Ve
خَدْشٌ [ḣadş] İsm olur, tırnak yarası ve bere ve yırtık gibi eser ve nişâna denir. Cemʹi خُدُوشٌ [ḣudûş] gelir; yukâlu: فِي جِلْدِهِ خَدْشٌ أَيْ أَثَرُ الْخَمْشِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı