اَلْخَشِبُ [el-ḣaşib] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلْخَشِيبِيُّ [el-ḣaşîbiyy] (yâ-yı müşeddede ile) Bunlar da vasf-ı mezkûr üzere olan kimseye denir. Ve
خَشِبٌ [ḣaşib] Sert ve dürüşt ve haşin olan şey΄e denir. Ve te΄ennuk ve tekellüfsüz olan dirliğe denir, bulgur bulamaç ne olursa olsun. Ve arık ve mehzûl mevâşîye denir; yukâlu: مَالٌ خَشِبٌ أَيْ هَزْلَى
اَلْخَشْبُ [el-ḣaşb] (ضَرْبٌ [ḋarb] vezninde) Karıştırmak, halt maʹnâsınadır; yukâlu: خَشَبَ الشَّيْءَ خَشْبًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي اِذَا خَلَطَهُ Ve bir nesneyi üğürtlemek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: خَشَبَهُ اَيِ انْتَقَاهُ Ve kılıcın pâsını açıp keskin ve musaykal kılmak ve zağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: خَشَبَ السَّيْفَ اِذَا صَقَلَهُ وَشَحَذَهُ Ve haddâd bîzadan yeni kılıç çekmek maʹnâsına olmakla zıdd olur; yukâlu: خَشَبَ السَّيْفَ اِذَا طَبَعَهُ Şârih der ki kılıca cilâ ve saykal vermek her hizmetinin hâtimesi olmakla maʹneyeyn beyninde zıddiyyet mütehakkak olur, lâkin طَبْعٌ [ṯabʹ] mâddesi pek pâslılık sebebiyle vesah-nâk olmak maʹnâsına da gelmekle bu maʹnâya haml ile zıddiyyet sâbit olur. Ve mü΄ellifin murâdı, bu maʹnâ olmak aglebdir. Ve
خَشْبٌ [ḣaşb] Dikkat ve imʹân ve iʹmâl-i reviyyet eylemeyerek gelişi güzel eşʹâr söylemek maʹnâsına istiʹmâl olunur ki halt-ı kelâma mukâribdir; yukâlu: خَشَبَ الشِّعْرَ اِذَا قَالَهُ مِنْ غَيْرِ تَنَوُّقٍ وَتَعَمُّلٍ لَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı