خَصَافِ [Ḣaṡâfi] (قَطَامِ [ḵaṯâmi] vezninde) Mâlik b. ʹAmr el-Ġassânî nâm kimsenin feresi ismidir. “أَجْرَأُ مِنْ فَارِسِ خَصَافِ” meseli bunun hakkında dahi darb olunur.
اَلْخِصَافُ [el-ḣiṡâf] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Nâka dokuz aylık köşek düşürmek maʹnâsınadır; yukâlu: خَصَفَتِ النَّاقَةُ خِصَافًا إِذَا أَلْقَتْ وَلَدَهَا وَقَدْ بَلَغَ الشَّهْرَ التَّاسِعَ Ve
خِصَافٌ [Ḣiṡâf] Sumeyr b. Rebîʹa el-Bâhilî nâm kimsenin bir şedîdü’ş-şekîme aygır atının ismidir. Ve minhu: “أَجْرَأُ مِنْ فَارِسِ خِصَافٍ” Ve Bekr b. Vâ΄il kabîlesinden Ḩamel b. Zeyd b. ʹAvf nâm kimsenin başka bir aygırı ismidir. Bir defʹa ümerâ-yı ʹArabdan Munžir b. İmru΄ulḵays tarafına gelip mersûm aygırın zât ve zamânı emîr-i merkûmun maʹlûmu olmakla dölünü almak için mezbûrdan taleb eyledikte dınnet eylemekle emîr-i merkûmun huzûrunda aygırı eneyip iğdiç eyledi. Bu cür΄etinden nâşî beyne’l-ʹArab خَاصِئُ خِصَافٍ ile mülakkab ve “أَجْرَأُ مِنْ خَاصِئِ خِصَافٍ” darb-ı mesel oldu. Ve ʹAbdulmelik b. Ḣiṡâf b. Aḣî Ḣaṡîf muhaddisîndendir.
خَصَافِ [Ḣaṡâf] (ḣâ’nın fethi ve fâ’nın kesri üzere binâsıyla) Bir atın ismidir. Ve fi’l-meseli: “هُوَ أَجْرَأُ مِنْ خَاصِي خَصَافِ” Ve bunun aslı budur ki mülûktan baʹzı zikr olunan atı sâhibinden döl için taleb ettikte sâhibi menʹ edip atı hadım etmiş tâ ki dölü kimsede bulunmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı