اَلرِّبْضَةُ [er-ribḋat] (râ’nın kesriyle) Bir bukʹada maktûl olan kavmin makteline denir. Kâle’ş-şârih ve minhu hadîsu’l-kurrâ΄i: ḣيَوْمُ الْجَمَاجِمِ كَانُوا رِبْضَةًḢ وَهِيَ مَقْتَلُ قَوْمٍ قُتِلُوا فِي بُقْعَةٍ وَاحِدَةٍ Ve
رِبْضَةٌ [ribḋat] Cüsseye denir; ve minhu ثَرِيدٌ كَأَنَّهُ رِبْضَةُ أَرْنَبٍ Yaʹnî “O tirit kıtʹasıdır ki büyüklüğünden gûyâ ki yatağında yatan tavşan cüssesidir.” Ve
رِبْضَةُ النَّاسِ [ribḋatu’n-nâs] Cemâʹat-i insânîye ıtlâk olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı