اَلرَّبْقُ [er-rebḵ] (سَبْقٌ [sebḵ] vezninde) Kuzunun ve oğlağın boynunu zikr olunan رِبْقَةٌ [ribḵat]a geçirmek maʹnâsınadır; yukâlu: رَبَقَ الْجَدْيَ رَبْقًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا جَعَلَ رَأْسَهُ فِي الرِّبْقَةِ Ve bir adamı bir çepreşik işe yâhûd bir vartaya düşürüp uğratmak maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: رَبَقَ فُلاَنًا فِي الْأَمْرِ إِذَا أَوْقَعَهُ Ve
رَبْقٌ [rebḵ] (râ’nın fethi ve kesriyle) Bir nesneyi muhkem çekip bağlamak maʹnâsınadır; yukâlu: رَبَقَهُ رَبْقًا وَرِبْقًا إِذَا شَدَّهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı