اَلرَّكْوُ [er-rekv] (râ’nın fethi ve kâf’ın sükunuyla) Devenin yükin muzâʹaf kılmak; tekûlu: رَكَوْتُ الْحِمْلَ عَلَى الْبَعِيرِ إِذَا ضَاعَفْتَهُ Ve
رَكْوٌ [rekv] Bir kimseye isnâd-ı mâ-lem yekün etmeğe dahi derler; tekûlu: رَكَوْتُ عَلَى فُلَانٍ اَلذَّنْبَ إِذَا وَرَّكْتَهُ Ve
تَوْرِيكٌ [tevrîk] İftirâ etmeğe derler. Ve
رَكْوٌ [rekv] Bâkî kalan günü ikâmet etmeğe dahi derler; tekûlu: رَكَوْتُ بَقِيَّةَ يَوْمِي أَيْ أَقَمْتُ Ve
رَكْوٌ [rekv] Bir nesneyi ıslâh etmeğe dahi derler; tekûlu: رَكَوْتُ الشَّيْءَ أَرْكُوهُ إِذَا شَدَدْتَهُ وَأَصْلَحْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı