اَلرُّكْبَةُ [er-rukbet] (جُرْعَةٌ [curʹat] vezninde) صِلِّيَانٌ [ṡilliyân] dedikleri ot biçildikten sonra yerde kalan köküne denir. Ve bedende uyluğun aşağısıyla baldırın yukarısı kavuştuğu yere denir ki diz taʹbîr olunur; ʹalâ-kavlin hayvânın ön ayaklarında وَظِيفٌ [vażîf] ile yaʹnî baldır ile ذِرَاعٌ [žirâʹ]ın yaʹnî kolun kavuştuğu yere denir, niteki kıç ayağındaki mavsıla عُرْقُوبٌ [ʹurḵûb] derler. Kaldı ki bununla maʹnâ-yı evvelin beyninde fark yoktur. Nihâyet evvelki insânla, ikinci sâ΄ir hayvânla temsîldir, tahsîs değildir. Yâhûd رُكْبَةٌ [rukbet] insân ve hayvânın mirfak-ı zirâʹına denir. Buna göre eʹamm olur. Cemʹi رُكَبٌ [rukeb] gelir صُرَدٌ [ṡurad] vezninde. Ve
رُكْبَةُ [Rukbet] Ṯâ΄if’te bir vâdî ismidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı