اَلسَّبَنْتَى [es-sebentâ] ve
السَّبَنْدَى [es-sebendâ] (sîn’in ve bâ’nın fethiyle nûn’un sükûnuyla ve âhirinde elifin kasrıyla) Her şey΄den cerî ve mukdim olana derler; âhirinde olan yâ ilhâk içindir, te΄nîs için değildir, zîrâ ona hâ-i te΄nîs dahi ilhâk olup سَبَنْتَاةٌ [sebentât] ve سَبَنْدَاةٌ [sebendât] derler. Ve
سَبَنْتَى [sebentâ] ve
سَبَنْدَى [sebendâ] Pars dedikleri cânvere dahi derler, gûyâ ki cür΄eti olduğu için ıtlâk olunur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı