اَلسَّبْحَةُ [es-sebḩat] (sîn’in fethi ve bâ’nın sükûnuyla) Posttan ittihâz olunan esvâba denir. Ve
سَبْحَةُ [Sebḩat] Resûl-i ekrem sallallâhu ʹaleyhi ve sellem hazretlerinin feresleri ismidir. Kezâlik Caʹfer b. Ebî Ṯâlib’in ve dîger bir adamın feresleri ismidir. Ve سَبْحَةُ اللهِ [sebḩatullâh] ile celâl ve ʹazamet-i ilâhî irâde olunur. Şârih der ki bu zammladır ki cemʹi سُبُحَاتٌ [subuḩât]tır, niteki zikr olundu. Burada fethle zikri ihtilâldir.
اَلسُّبْحَةُ [es-subḩat] (جُرْعَةٌ [curʹat] vezninde) Hâlen tesbîh taʹbîr eylediğimiz dizi boncuklara denir ki mecmûʹunda ʹalem olmuştur; medâr-ı tesbîh olduğu bâʹis-i tesmiyedir. Ve
سُبْحَةٌ [subḩat] Duʹâ maʹnâsına istiʹmâl olunur. Kezâlik tatavvuʹ yaʹnî nâfile namâza ıtlâk olunur. Farz namâzında tesbîhât nâfile olup ve nâfile namâz tesbîhât gibi nâfile olmakla ıtlâk olunmuştur.
اَلسُّبْحَةُ [es-subḩat] (sîn’in zammıyla ve bâ’nın sükûnuyla) Şol boncuklardır ki onunla tesbîh çevirirler. Ve
سُبْحَةٌ [subḩat] Tatavvuʹa dahi derler, gerek zikrde olan tatavvuʹ olsun gerek salâtta olan tatavvuʹ olsun; tekûlu: قَضَيْتُ سُبْحَتِي Ve rivâyet olundu ki ʹÖmer radıyallâhu ʹanhu “جَلَدَ رَجُلَيْنِ سَبَّحَا بَعْدَ الْعَصْرِ أَيْ صَلَّيَا” Yaʹnî “İki kimseyi taʹzîr etti, ikindi namâzından sonra tatavvuʹ namâzın kıldıkları için.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı