صَبَاحٌ [Ṡabâḩ] (سَحَابٌ [seḩâb] vezninde) İbn Hužeyl’dir ki İmâm Zufer’in birâderidir. Ve Ṡabâḩ b. Ḣâḵân bir kerîm-i maʹrûftur.
صُبَاحٌ [Ṡubâḩ] ve
صُبْحٌ [Ṡubḩ] (ṡâd’ların zammıyla) Medîne kurbünde Nemelâ nâm mahal karşısında iki su adıdır. Ve Ṡubâḩ b. Ṯarîf Câhiliyye’dendir.
اَلصَّبَاحُ [eṡ-ṡabâḩ] (ṡâd’ın fethiyle) Gündüz, مَسَاءٌ [mesâ΄]nın yaʹnî gecenin zıddı. Ve
صَبَاحٌ [ṡabâḩ] Gârete dahi derler; yukâlu: يَوْمُ الصَّبَاحِ
اَلصَّبِيحُ [eṡ-ṡabîḩ] ve
اَلصُّبَاحُ [eṡ-ṡubâḩ] (ṡâd’ın evvelde fethi ve sânîde zammı ile) Adam sâhib-i cemâl olmak; yukâlu: صَبُحَ فَهُوَ صَبِيحٌ Ve
صُبَاحٌ [ṡubâḩ] (kezâlik ṡâd’ın zammıyla) Cemâl sâhibi olan kimse, Kisâ΄îden böyle nakl olunmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı