اَلصَّتُّ [eṡ-ṡatt] (ṡâd’ın fethi ve tâ’nın teşdîdiyle) Bir kimseyi ʹunf ve kahr ile öte kakmak ʹalâ-kavlin el ile vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: صَتَّهُ صَتًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا دَفَعَهُ بِقَهْرٍ أَوْ ضَرَبَهُ بِيَدِهِ Ve pek haykırmak maʹnâsınadır; yukâlu: صَتَّ الرَّجُلُ إِذَا صَرَّ Ve
صَتٌّ [ṡatt] Gürûh ve cemâʹat maʹnâsınadır; tekûlu: رَأَيْتُ صَتًّا مِنَ النَّاسِ أَيْ جَمَاعَةً Ve bir kimseyi bir dâhiyeye uğratmak yâhûd âzürde ve mükedder olacak bir kelâmla yâhûd ifk ve iftirâ ile rencîde eylemek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: صَتَّهُ بِدَاهِيَةٍ أَوْ بِكَلاَمٍ إِذَا رَمَاهُ بِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı