اَلْغَمِيسُ [el-ġamîs] (ġayn’ın fethi ve mîm’in kesri ve meddiyle) Şol ottur ki içine düşen nesneyi setr eyleye. Ve bu ʹâmme-i ehl-i lügatin zâhib olduğu maʹnâdır. Bu takdîrce Cevherî’nin ʹibâretinde: اَلْغَمِيسُ مِنَ النَّبَاتِ اَلْغَمِيرُ dediği mahalde غَمِيرٌ [ġamîr] bi-maʹnâ اَلْغَامِر [el-ġâmir] olur, ammâ sâbıkan غَمِيرٌ [ġamîr]in tefsîrinden fehm olunan budur ki غَمِيرٌ [ġamîr] şol tâze ottur ki kuru otun içinde gizlenmiş ola. Bu takdîrce غَمِيرٌ [ġamîr] bi-maʹnâ اَلْمَغْمُور [el-maġmûr] olur. Ammâ sâhib-i Ṡurâḩ’ın غَمِيسٌ [ġamîs] “nebât ki zemîn-râ fürû pûşed” dediği kusûrdan hâlî değildir, zîrâ içine düşeni örtmekle yeri örtmenin farkı zâhirdir. Ve
غَمِيسٌ [ġamîs] Şol kiçirek mesîl-i mâya derler ki sebze ile nebâtât arasında ola.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı