اَلْمَحْمِدُ [el-maḩmid] (مَجْلِسٌ [meclis] vezninde) ve
اَلْمَحْمَدُ [el-maḩmed] (مَقْعَدٌ [maḵʹad] vezninde) ve
اَلْمَحْمِدَةُ [el-maḩmidet] (mîm-i sâniyenin kesriyle) ve
اَلْمَحْمَدَةُ [el-maḩmedet] (mîm-i sâniyenin fethiyle) Bunlar da حَمْدٌ [ḩamd] maʹnâsına masdarlardır; yukâlu: حَمِدَهُ حَمْدًا وَمَحْمِدًا وَمَحْمَدًا وَمَحْمِدَةً وَمَحْمَدَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Şârih der ki مَحْمِدَةٌ [maḩmidet] ism dahi olur, مَا يُحْمَدُ بِهِ maʹnâsına ki sebeb-i hamd olan hasletten ʹibârettir; مَحَامِدُ [meḩâmid] bunun cemʹidir. Ve
حَمْدٌ [ḩamd] Bir nesneyi pesendîde bulmak maʹnâsına olur; yukâlu: حَمِدَ الْأَرْضَ إِذَا صَادَفَهَا حَمِيدَةً ve tekûlu: أَحْمَدُ إِلَيْكَ اللهَ أَيْ أَشْكُرُهُ عِنْدَكَ
اَلْمَحْمَدَةُ [el-maḩmedet] (mîm’lerin fethleriyle) Hamd etmek maʹnâsına masdardır.
اَلْمَحْمِدَةُ [el-maḩmidet] (mîm-i ûlânın fethi ve ḩâ’nın sükûnu ve mîm-i sâniyenin kesriyle) Haslet-i hamîde ki مَذَمَّةٌ [mežemmet]in mukâbilidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı