اَلْمُشَاشُ [el-muşâş] (غُرَابٌ [ġurâb] vezninde) مُشَاشَةٌ [muşâşet]in cemʹ-i cinsidir ki zikr olundu. Ve
مُشَاشٌ [muşâş] Toprağı yumuşak yere denir, arz-ı leyyine maʹnâsına. Ve nefs ve zât maʹnâsınadır; yukâlu: كَرِيمُ الْمُشَاشِ أَيِ النَّفْسِ Ve tabîʹat ve cibillet maʹnâsınadır; yukâlu: طَيِّبُ الْمُشَاشِ أَيِ الطَّبِيعَةِ Ve asl ve mebnâ maʹnâsınadır. Ve şol adama denir ki cüst ve sebük-rûh ve zarîf olup sefer ve hazarda nâsın hizmetinde saʹy ve sürʹat eder ola; yukâlu: رَجُلٌ مُشَاشٌ أَيْ خَفِيفٌ ظَرِيفٌ خَدَّامٌ فِي الْحَضَرِ وَالسَّفَرِ
اَلْمُشَاشُ [el-muşâş] (mîm’in zammıyla) Cemʹi, zikr olunan kemik başları maʹnâsına. Ve
مُشَاشٌ [muşâş] Yumuşak yere dahi derler, arz-ı leyyine maʹnâsına. Ve
مُشَاشٌ [muşâş] Nefse dahi derler; yukâlu: فُلَانٌ طَيِّبُ الْمُشَاشِ إِذَا كَانَ كَرِيمَ النَّفْسِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı