اَلْمَصْمَصَةُ [el-maṡmeṡat] (مَضْمَضَةٌ [maḋmeḋat] vezninde) Suyu dil ucuyla ağızda çalkamak maʹnâsınadır, niteki مَضْمَضَةٌ [maḋmeḋat] iʹcâmla bütün ağız ile çalkamaktan ʹibârettir; yukâlu: مَصْمَصَ الْمَاءُ إِذَا مَضْمَضَهُ بِطَرَفِ لِسَانِهِ Ve tenkıye ve tathîr maʹnâsına müstaʹmeldir; ve minhu: مُمَصْمِصَةُ الذُّنُوبِ أَيْ مُمَحِّصَتُهَا Mü΄ellif işbu ḣاَلْقَتْلُ فِي سَبِيلِ اللهِ مُمَصْمِصَةُ الذُّنُوبِḢ hadîsine işâret eylemiştir. Ve bunda tâ-i te΄nîs, شَهَادَةٌ [şehâdet] irâdesiyle yâhûd خَصْلَةٌ [ḣaṡlet] takdîrine mebnîdir.
اَلْمَصْمَصَةُ [el-maṡmeṡat] (mîm’lerin fethi ve ṡâd-ı evvelin sükûnuyla) مَضْمَضَةٌ [maḋmeḋat] gibidir veznen ve maʹnen, bu kadar vardır ki ṡâd-ı mühmele ile olan taraf-ı lisânladır ve muʹceme ile olan cemîʹ-i femle olandır. Ve bunların beyninde fark قَبْصَةٌ [ḵabṡat] ile قَبْضَةٌ [ḵabḋat] beyninde olan fark gibidir. Ve قَبْصَةٌ [ḵabṡat] ṡâd-ı mühmele ile parmak uçlarıyla tutmak ve قَبْضَةٌ [ḵabḋat] ḋâd-ı muʹceme ile elin cemîʹisiyle tutmaktır. Ve fi’l-hadîsi: “كُنَّا نَتَوَضَّأُ مِمَّا غَيَّرَتِ النَّارُ وَنُمَصْمِصُ مِنَ اللَّبَنِ وَلَا نُمَصْمِصُ مِنَ التَّمْرِ” Ve
مَصْمَصَةٌ [maṡmeṡat] Yumağa derler, غَسْلٌ [ġasl] maʹnâsına; yukâlu: مَصْمَصَ إِنَاءَهُ إِذَا غَسَلَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı