حَاذُ الْمَتْنِ [ḩâžu’l-metn] (žâl’ın tahfîfiyle) Atın sırtında teğelti gelen yere denir ki iki taraflı olur ikisine حَاذَيْنِ [ḩâžeyn] denir; yukâlu: إِسْتَوْلَى الْحِصَانُ عَلَى حَاذَيِ الْفَرَسِ أَيْ عَلَى مَوْضِعَيِ اللِّبْدِ مِنْ مَتْنِهَا Ve
حَاذَانِ [ḩâžân] Atın uylukları artlarında kuyruğunu saldıkta iki taraflı değen yerlere denir. Ve
حَاذٌ [ḩâž] Arkaya ıtlâk olunur. خَفِيفُ الْحَاذِ [ḣafîfu’l-ḩâž] bu maʹnâdandır ki kalîlü’l-mâl ve’l-ʹayâl olan adama ıtlâk olunur, yükü az olmakla arkası hafîf olur. Ve
حَاذٌ [ḩâž] Bir şecer adıdır.
حَاذُ الْمَتْنِ [ḩâžu’l-metn] (حَالُ الْمَتْنِ [ḩâlu’l-metni] gibi) At arkasında teğelti durduğu yer; ve fi’l-hadîsi: “مُؤْمِنٌ خَفِيفُ الْحَاذِي” أَيْ خَفِيفُ الظَّهْرِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı