Cevherî Ṡiḩâḩ’ta غَضْبَى [ġaḋbâ] سَكْرَى [sekrâ] vezninde deve sürüsünden yüz ʹadedin ismidir ve ʹalemiyyetle maʹrife olmakla harf-i taʹrîf ve tenvîn dâhil olmaz diye sebt eylemişti. Bu gûne tahrîri vehm-i mahzdır, zîrâ zikr eylediği غَضْبَى [ġaḋbâ] şecer-i غَضَا [ġaḋâ] menbitine ıtlâk olunan غَضْيَا [ġaḋyâ] lafzından ki yâ-yı tahtiyye iledir, musahhaftır. Şârih der ki takrîr-i mezbûr Cevherî’nin kelâm-ı hodu değildir, belki aʹlâmdan Ṡâġânî ve İbn Sîde ve Zeccâcî kavlleridir. İntehâ. Ve
غِضَابٌ [ġiḋâb] (ġayn’ın kesri ve zammıyla lügattir) Göze düşen şey΄e denir, toz ve hâr ve hâşâk makûlesi ki gözü âzürde eder. Ve
غِضَابٌ [ġiḋâb] Göze mahsûs bir ʹillet adıdır ki gözün derisinde hâdis olur; ʹalâ-kavlin gözde çıkan çiçek ʹârızasına denir; ve minhu yukâlu: غَضِبَتْ عَيْنُهُ كَسَمِعَ وَغُضِبَتْ كَعُنِيَ مَجْهُولاً وَالثَّانِي اَلأَكْثَرُ Ve
غِضَابٌ [Ġidâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Ḩicâz’da bir mevziʹ adıdır.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı