اَلْكَفَسُ [el-kefes] (kâf’ın ve fâ’nın fethiyle) Bir kimsenin ayağı eğri olmak, حَنَفٌ [ḩanef] maʹnâsınadır; yukâlu: كَفِسَ الصَّبِيُّ كَفَسًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا حَنِفَ
el-kaʹv
el-keʹîṡ
el-kefe΄
el-kef΄
el-kufu΄
el-kifâ΄
el-kefâ΄et
el-keffât
el-kufâriyy
el-keffet
el-kefḣat
el-kefer
el-keferet
el-kuferrâ
el-kefernâ
el-kefes
el-kefnet
el-kufûl
el-kefî΄
el-kel΄
el-kilâ΄et
el-kellâs
el-kelâb
el-kulâbu’l-evvelu ve’š-šânî
el-kulâḩ
el-kulâfiyy
el-kulâkil
el-kulâm
el-Kelebât
el-kelbâ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
