اَلشَّكَّازُ [eş-şekkâz] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Şol adama denir ki nisvân ile gereği gibi muhâlatat eylemeksizin henüz sohbet ederken inzâl eder ola; yukâlu: رَجُلٌ شَكَّازٌ إِذَا حَدَّثَ الْمَرْأَةَ أَنْزَلَ قَبْلَ أَنْ يُخَالِطَهَا Ve تِيتَاءُ [tîtâ΄] maʹnâsınadır ki cimâʹ ederken yestehleyen yâhûd henüz idhâl etmeksizin inzâl eden adama denir; yukâlu: رَجُلٌ شَكَّازٌ أَيْ تِيتَاءُ Ve dâ΄imâ meclis-i ʹişrette ʹarbede ve kavga eder olan bed-mest adama denir; tekûlu: لاَ تُقَرِّبُوا فُلاَنًا مِنْ مَجْلِسِكُمْ فَإِنَّهُ شَكَّازٌ أَيْ مُعَرْبِدٌ عِنْدَ الشُّرْبِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı