اَلْإِبْطَالُ [el-ibṯâl] (hemzenin kesriyle) Bir nesneyi lagv ve heder kılmak maʹnâsınadır; yukâlu: أَبْطَلَهُ إِذَا ذَهَبَ بِهِ ضَيَاعًا وَخُسْرًا Ve hezl ve yâve söz söylemek maʹnâsına müstaʹmeldir; yukâlu: أَبْطَلَ فِي الْحَدِيثِ إِذَا هَزَلَ Ve bir bâtıl ve beyhûde nesne peydâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: أَبْطَلَ الرَّجُلُ إِذَا جَاءَ بِالْبَاطِلِ
اَلْإِبْطَالُ [el-ibṯâl] (hemzenin kesriyle) Bâtıl kılmak; yukâlu: أَبْطَلَهُ غَيْرُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı