اَلْإِسْتِلْجَاجُ [el-istilcâc] Bir kimsenin zü’l-yed olduğu nesneyi husûmetle iddiʹâ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِسْتَلَجَّ مَتَاعَ فُلاَنٍ إِذَا ادَّعَاهُ Ve yemîninde sıdk ve savâbını zuʹm ile keffâret eylemeyip ʹinâd ve ısrâr eylemek maʹnâsına istiʹmâl olunur; yukâlu: إِسْتَلَجَّ بِيَمِينِهِ إِذَا لَجَّ فِيهَا وَلَمْ يُكَفِّرْهَا زَاعِمًا أَنَّهُ صَادِقٌ Kâle fi’n-Nihâye ve fi’l-hadîsi: “إِذَا اسْتَلَجَّ أَحَدُكُمْ بِيَمِينِهِ فَإِنَّهُ آثِمٌ لَهُ عِنْدَ اللهِ مِنَ الْكَفَّارَةِ” هُوَ اسْتَفْعَلَ مِنَ اللَّجَاجِ وَمَعْنَاهُ أَنْ يَحْلِفَ عَلَى شَيْءٍ وَيَرَى أَنْ غَيْرَهُ خَيْرٌ مِنْهٌ فَيُقِيمُ عَلَى يَمِينِهِ وَلاَ يَحْنَثُ وَلاَ يُكَفِّرُ فَذَاكَ آثِمٌ لَهُ وَقِيلَ هُوَ أَنْ يَرَى أَنَّهُ صَادِقٌ فِيهَا مُصِيبٌ فَيَلِجُّ فِيهَا وَلاَ يُكَفِّرُهَا Mü΄ellif maʹnâ-yı sânîye zâhib olmuştur. Maʹlûm ola ki yemîn olunan nesneden hayrlı ve efdal olana keffâretle intikâl olunmak lâzımdır, zîrâ işbu: “مَنْ حَلَفَ عَلَى يَمِينٍ فَرَأَى غَيْرَهَا خَيْرًا مِنْهُ فَلْيَأْتِ الَّذِي هُوَ خَيْرٌ وَلْيُكَفِّرْ يَمِينَهُ” hadîsiyle o bâbda emr sâdır olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı