اَلْإِسْفِنْطُ [el-isfinṯ] (hemzenin kesri ve fâ’nın kesri ve fethiyle) Şol üzüm şırasına denir ki ona baʹzı tîb mezc olunmuş ola, مُثَلَّثٌ [mušamp;ellešamp;] gibi. ʹAlâ-kavlin eşribeden bir nevʹdir. Yâhûd bâdenin pek eltafına denir, zîrâ küpler onun ekserini yaʹnî galîz olanlarınıتَسَفُّطٌ [teseffuṯ] yaʹnî sorup içmekle turna gözü duru ve sâfî olanı kalır ki إِسْفِنْطٌ [isfinṯ] bu olacaktır. ʹAlâ-kavlin سَفِيطٌ [sefîṯ] (lafzından me΄hûzdur ki tayyibü’n-nefs maʹnâsınadır. Şârih der ki إِسْفِنْطٌ [isfinṯ] lafzı Rûmîdir; yukâlu: سَقَاهُ الْإِسْفِنْطَ وَهُوَ الْمُطَيَّبُ مِنْ عَصِيرِ الْعِنَبِ أَوْ ضَرْبٌ مِنَ الْأَشْرِبَةِ أَوْ أَعْلَى الْخَمْرِ
اَلْإِسْفِنْطُ [el-isfinṯ] (hemzenin ve fâ’nın kesri ve nûn’un sükûnuyla) Eşribeden bir nevʹdir, Fârisî-i muʹarrebdir. Aṡmaʹî eyitti: Lügat-ı Rûmiyyedir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı