اَلْإِمْضَاءُ [el-imḋâ΄] (hemzenin kesriyle) Bu dahi işletip öte geçirmek maʹnâsınadır; yukâlu: أَمْضَاهُ إِذَا أَنْفَذَهُ Ve bir nesneyi itmâm ve icrâ kılmak maʹnâsına müstaʹmeldir; tekûlu: أَمْضَيْتُ بَيْعِي إِذَا أَجَزْتَهُ [Ve] تَوْقِيعٌ [tevḵîʹ] yerinde إِمْضَاءٌ [imḋâ΄]-i ṡukûk ü mekâtib bundandır. Ve mersûm olana da إِمْضَاءٌ [imḋâ΄] ıtlakı مَمْضَى [memḋâ] maʹnâsıyla mü΄evveldir.
اَلْإِمْضَاءُ [el-imḋâ΄] (hemzenin kesri ve elifin meddiyle) Bir nesneyi geçirmek; tekûlu: أَمْضَيْتُ الْأَمْرَ إِذَا أَنْفَذْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı