اَلْبَانُ [el-Bân] (حَالٌ [ḩâl] vezninde) Mıṡır’da bir karyedir. Ve Neysâbûr’da bir karyedir. Ve bir şecer ismidir ki semerinin dâneleri olur, ondan latîf dühn ittihâz olunur. Bu şecer bâdiye eşcârındandır ve ʹArabistân bilâdında dahi bâgçelerde yetiştirilmişlerdir; düz ve doğru ve varakı söğüt varakına şebîh olur, dânesine حَبُّ الْبَانِ [ḩabbu’l-bân] ve فُسْتُقُ الْهَاوِيَةِ [fustuḵu’l-hâviyet] ve Fârisîde tohm-ı gâliye derler. Ve şecerine Türkîde sorkun ağacı ve ban ağacı derler. Şuʹarâ-yı ʹArab kadd-i mahbûbu ona teşbîh ederler. Dânesini sirke ile tılâ bereş ve nemeş ve kelef ve ḩaṡaf ve behak ve cereb ve seʹafe ve takaşşür-i cild ʹârızasına nâfiʹ ve sirke ile şürb ciğerin ve ṯiḩâlin salâbetine müfîddir. Ve bir miskâlini şürb hâssatan kay΄-i balgamîye mü΄essirdir.
اَلْبَانُ [el-bân] (ʹalâ-vezni اَلْحَال [el-ḩâl]) Bir ağacın ismidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı