اَلْبَاقِلُ [el-bâḵil] رِمْثٌ [rimšamp;] dedikleri otun yeşerip tâzelenmişine denir; yukâlu: رِمْثٌ بَاقِلٌ أَيْ مُخْضَرٌّ Ve
بَاقِلٌ [Bâḵil] Bir ʹâciz ve hemec ve bî-magz kimsenin ismidir ki beyne’l-ʹArab: “أَعْيَى مِنْ بَاقِلٍ” meselinin menşe΄îdir. Bir gün on bir akçeye bir âhû iştirâ edip âgûşunda götürür iken bir kimse bu âhûyu kaç akçeye aldın diye bahasından su΄âl eyledikte, lisânıyla on bir akçeye aldım demeyi idâre edemediğinden işâretle tefhîm edeyim zuʹmuyla on parmağını irâ΄et için avuçlarını açıp ve bir ʹadede işâret için lisânını çıkardıkta âhû kucağından pertâv edip firâr eyledi.
اَلْبَاقِلُ [el-bâḵil] (ḵâf’ın kesriyle) Şol رِمْثٌ [rimšamp;]tir ki yeşermiş ola; yukâlu: أَبْقَلَ فَهُوَ بَاقِلٌ وَلَا يُقَالُ مُبْقِلٌ كَمَا قَالُوا أَوْرَسَ فَهُوَ وَارِسٌ وَلَمْ يَقُولُوا مُورِسٌ وَهُوَ مِنَ النَّوَادِرِ Ve إِيرَاسٌ [îrâs] رِمْثٌ [rimšamp;] dedikleri ot sararmak.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı