اَلْبَدَاوَةُ [el-bedâvet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Bir nesnenin en evvel zâhir ve peydâ olanına denir; yukâlu: بَدَاوَةُ الشَّيْءِ أَيْ أَوَّلُ مَا يَبْدُو مِنْهُ Ve
بَدَاوَةٌ [bedâvet] Sahrâ-nişînliğe denir; tekûlu: مَا لَكَ وَالْبَدَاوَةَ أَيْ خِلَافُ الْحَضَرِ
اَلْبَدْوُ [el-bedv] (نَدْوٌ [nedv] vezninde) ve
اَلْبَادِيَةُ [el-bâdiyet] (عَادِيَةٌ [ʹâdiyet] vezninde) ve
اَلْبَادَاةُ [el-bâdât] ve
اَلْبِدَاوَةُ [el-bidâvet] (bâ’nın kesriyle) ve
اَلْبَدَاوَةُ [el-bedâvet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Sahrâya denir ki حَضَرٌ [ḩaḋar] mukabilidir; nisbetinde بَدَاوِيٌّ [bedâviyy] denir, سَخَاوِيٌّ [seḣâviyy] vezninde ve بِدَاوِيٌّ [bidâviyy] denir, كِتَابِيٌّ [kitâbiyy] vezninde ve nâdir olarak بَدَوِيٌّ [bedeviyy] denir, عَرَبِيٌّ [ʹarabiyy] vezninde, sahrâ-nişîn demektir. Ve
بَدَاوَةٌ [bedâvet] ve
بِدَاوَةٌ [bidâvet] Sahrâ-nişînliğe denir; yukâlu: هُمْ أَهْلُ الْبَدَاوَةِ وَالْبِدَاوَةِ خِلَافُ الْحَضَارَةِ
اَلْبَدَاوَةُ [el-bedâvet] (bâ’nın fethi ve kesriyle) Sahrâda ikâmet etmek ki حَضَارَةٌ [ḩaḋâret]in mukâbilidir, حَضَرٌ [ḩaḋar]da ikâmet maʹnâsına. Ve Šaʹleb eyitti: بَدَوَاتٌ [bedevât]ı feth ile Ebû Zeyd’den gayrı kimseden istimâʹ etmedim.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı