اَلْبَغَاضَةُ [el-beġâḋat] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Bugz eder olmak maʹnâsınadır; yukâlu: بَغُضَ الرَّجُلُ وَبَغَضَ وَبَغِضَ بَغَاضَةً مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ وَالْأَوَّلِ وَالرَّابِعِ إِذَا صَارَ بَغِيضًا Ve ʹArablar bir kimseye bed-duʹâ makâmında بَغُضَ جَدُّكَ derler; تَعِسَ جَدُّكَ dedikleri gibi, yaʹnî “Bahtın sana yâver ve müsâʹid olmasın!” Ve duʹâ mevkiʹinde نَعِمَ اللهُ بِكَ عَيْنًا ve بَغُضَ بِعَدُوِّكَ عَيْنًا derler, yaʹnî “Hudâ-yı müteʹâl mahbûbun olan kimsenin dîdârıyla gözünü rûşen eylesin!” ve “Düşmanının gözünü dâ΄imâ mebgûzu olan kimseyi görmekle tîre ve muzlim eylesin!” Ve mâdde-i mezkûre bâb-ı evvelden أَبْغُضُهُ وَيَبْغُضُنِي ʹunvânında müteʹaddî olarak vürûdu lügat-ı rediyyedir.
اَلْبَغَاضَةُ [el-beġâḋat] (bâ’nın fethiyle) Bugz etmek; yukâlu: بَغُضَ الرَّجُلُ بَغَاضَةً إِذَا صَارَ بَغِيضًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı